Maroko. Sztuka
 
Encyklopedia PWN
Maroko. Sztuka.
Najstarsze zabytki w postaci malowideł i rytów skalnych są znane m.in. z gór Antyatlasu. Z czasów staroż. pochodzą liczne znaleziska ceramiki fenickiej oraz ruiny wielu miast rzymskich (Volubilis, Lixus, Sala Colonia — ob. Rabat) z licznymi mozaikami i rzeźbami. Od VII w. wpływy sztuki islamu (gł. ośr.: Fez, Marrakesz, Rabat, Tanger, Taza i Meknes). Interesująca architektura obronna, meczety i madrasy (XIII–XIV w.) o bogatej dekoracji (stiuki, okładziny z płytek ceramicznych); słynne budowle pałacowe otoczone ogrodami (arcydzieła tzw. stylu mauretańskiego); wysoki poziom rzemiosła artyst., którego tradycje przetrwały do dziś (wyroby ze skóry, kobiernictwo, ceramika, snycerstwo, złotnictwo). W XIX i XX w. wpływy eur. (gł. w miastach portowych) zaznaczyły się w architekturze (Casablanca, dzielnice o charakterze eur.).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Marrakesz, minaret meczetu Kutubijja (Maroko)fot. E. i K. Dębniccy/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia