Maroko. Literatura
 
Encyklopedia PWN
Maroko. Literatura.
W okresie klas. literatura Maroka należała do wspólnego dziedzictwa literatury arabskiej. Od XIV w. jest znana lud. twórczość marok. Berberów, przede wszystkim w formie bajek zwierzęcych i eposów. Współczesna twórczość lit. w Maroku powstaje w językach arab. i fr. — jej początki sięgają poł. XX w. Najwybitniejszymi przedstawicielami prozy arabskojęzycznej są: A. al-Fasi, T. Ben Dżallun i M. Zafzaf, prozy francuskojęzycznej, powstającej gł. we Francji: D. Chraibi, M. Ahbabi, H. Sefriouri, M. Khair-Eddine, A. Khatibi. W poezji rozwija się nurt tradycyjny (A.A. Kannun, M. al-Halabi) i romant. (A.M. Ibn Dżallun, A.K. at-Tabbal). W latach 70. XX w. pojawili się twórcy tzw. nowej fali (M. al-Firkani, A.A. Radżi); gł. przedstawiciele poezji w języku fr. to: Khair-Eddine, Ben Dżallun i A.L. Laabi. W dziedzinie dramatu wyróżniają się T. as-Siddiki i A.T. al-Aladż.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia