Larmora precesja,
ruch precesyjny cząstki (np. elektronu) lub układu cząstek (atomu, jądra atomowego) mających w polu magnet. własny moment magnetyczny;
Larmora precesja
Encyklopedia PWN
układy takie zachowują się podobnie jak bąk umieszczony w polu grawitacyjnym, tzn. oś, wzdłuż której jest skierowany ich moment magnet., zatacza stożek wokół kierunku pola magnet.; prędkość kątowa tego ruchu wyraża się wzorem: ωL = μH/ℏj, gdzie μ moment magnet. układu, H natężenie pola magnet., ℏ = h/2π (h — stała Plancka), a j moment pędu układu; p.L. jest wykorzystywana m.in. przy wyznaczaniu momentów magnet. jąder atomowych, również w diagnostycznym obrazowaniu med. (MRI); precesję elektronów wchodzących w skład atomu odkrył 1897 J. Larmor.
