Komisja Nadzoru Bankowego

Komisja Nadzoru Bankowego,

1998–2007 w Polsce kolegialna instytucja powołana do sprawowania nadzoru nad działalnością banków, z siedzibą w Warszawie;

od I 2008 jej kompetencje przejęła Komisja Nadzoru Finansowego. Głównymi zadaniami Komisji było zapewnienie bezpieczeństwa deponentom i środkom pieniężnym gromadzonym przez nich na rachunkach bankowych; nadzorowała ok. 80% aktywów sektora finansowego w Polsce; inne cele: nadzór nad bankami w zakresie przestrzegania przez nie ustaw, statutu oraz obowiązujących je przepisów i norm finansowych; okresowe oceny stanu ekonomicznego banków i przedstawianie ich Radzie Polityki Pieniężnej; ocena zasad organizacji nadzoru bankowego i ustalanie trybu jego realizacji; dbałość o rozwój polskiego systemu bankowego; działalność licencyjna: rozpatrywanie wniosków i wydawanie zgód na tworzenie nowych banków, połączenia banków, powoływanie członków zarządu w bankach działających w formie spółki akcyjnej; nabywanie dużych pakietów akcji. W skład Komisji wchodzili: prezes Narodowego Banku Polskiego jako przewodniczący, zastępca przewodniczącego, którym jest minister finansów lub delegowany przez niego sekretarz albo podsekretarz stanu, oraz prezes Bankowego Funduszu Gwarancyjnego, przewodniczący Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, Generalny Inspektor Nadzoru Bankowego i — z głosem doradczym — przedstawiciel Związku Banków Polskich; organem wykonawczym Komisji Nadzoru Bankowego był Generalny Inspektorat Nadzoru Bankowego.

Elżbieta Weremowicz