Kipczacy
 
Encyklopedia PWN
Kipczacy,
lud turecki, pierwotnie zamieszkujący dorzecze górnego Irtyszu;
w źródłach ruskich zw. Połowcami, w źródłach zachodnioeuropejskich — Kumanami; ze swych siedzib w Azji Środkowej (IV–VIII w.) wyparci na stepy nadwołżańskie i nadczarnomorskie aż po Dunaj (połowa XI–początek XIII w.); od połowy XI w. plądrowali ziemie ruskie, słowackie, węgierskie i bułgarskie; związki dynastyczne i sojusze z książętami w tych krajach oraz kontakty gospodarcze z ludnością w nich osiadłą sprzyjały asymilacji i przechodzeniu plemion kipczackich do osiadłego trybu życia; w XIII w. rozbici przez Mongołów, weszli w skład Złotej Ordy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia