Kambodża. Gospodarka

Kambodża. Gospodarka.

Kraj słabo rozwinięty, jeden z najbiedniejszych w świecie; produkt krajowy brutto wg parytetu siły nabywczej na 1 mieszkańca wynosi 1,8 tys. dolarów USA (2007) i jest najniższy w Azji; podstawę centralnie planowanej gospodarki, zniszczonej w wyniku długotrwałej wojny, stanowi rolnictwo i międzynarodowa pomoc finansowa; trwa (od 1986) proces prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych, zakładów rzemieślniczych oraz tworzenie indywidualnych gospodarstw chłopskich (parcelacja gruntów państwowych); 1991 udział sektora państwowego w produkcie krajowym brutto spadł do ok. 10%. Od 1999 Kambodża jest członkiem ASEAN. Na początku XXI w. znaczny rozwój przemysłu odzieżowego i usług turystycznych, czego efektem jest wyraźny wzrost PKB (2001–2004 ok. 6% rocznie). Struktura wytwarzania PKB (2007): przemysł 26%, rolnictwo 31%, usługi 43%.

Przemysł.

Pozyskiwanie drewna na opał i eksport; zbiór kardamonu, laki, gutaperki, żywicy; produkcja węgla drzewnego. Wydobycie soli kam., fosforytów, kamieni szlachetnych (rubiny, szafiry), rud żelaza; nie eksploatowane złoża boksytów. Produkcja energii elektrycznej (niewielkie elektrownie opalane importowaną ropą naft. i hydroelektrownie) wynosi 124 mln kW·h (2003). W stosunkowo słabo rozwiniętym przemyśle przetwórczym dominuje odzież i spoż. (łuszczarnie ryżu, gorzelnie, przetwórstwo ryb, zakłady tytoniowe), ponadto drzewny, chem. (nawozy fosforowe, obuwie gumowe, opony) i materiałów budowlanych, rafineria ropy naft. w Preah Sihanouk; rzemiosło (wyroby metal.).

Rolnictwo.

Użytki rolne zajmują 21,6% pow. kraju, pastwiska 8,5%; uprawa roślin żywieniowych, gł. ryżu (ok. 70% pow. zasiewów), poza tym kukurydzy, manioku, batatów, fasoli, soi oraz trzciny cukrowej, tytoniu, pieprzu i bananów; niewielkie plantacje kauczukowca, palmy cukrowej i kokosowej. Hodowla bydła i bawołów (gł. siła pociągowa), trzody chlewnej, drobiu; połów ryb w jez. Tonle Sap i w Mekongu.

Transport i łączność.

Rozwinięta żegluga śródlądowa na Mekongu i jego dopływach; długość dróg wodnych ok. 4 tys. km, z czego 3,7 tys. dostępne cały rok tylko dla jednostek o zanurzeniu do 0,6 m; 12,3 tys. km dróg kołowych (16% utwardzonych) oraz 612 km wąskotorowych linii kol.; gł. połączenia kol. i drogowe: Phnom Penh–Preah Sihanouk (gł. port mor. kraju) i Phnom Penh–Bangkok (Tajlandia); międzynarodowy port lotniczy w Phnom Penh. Słabo rozwinięta sieć telefonii stacjonarnej, gł. w miastach (36,4 tys. abonentów, 2003); na prowincji większy rozwój telefonii komórkowej — w użytkowaniu 493 tys. aparatów.

Turystyka.

Kraj atrakcyjny dla turystów zagr., choć niestabilna sytuacja polit. ogranicza liczbę przyjeżdżających; wyraźny wzrost wpływów z turystyki (1994 — 70 mln dol. USA, 2003 — 389 mln dol. USA); poza Angkor Wat i stolicą coraz większym zainteresowaniem cieszy się wybrzeże Zat. Tajlandzkiej oraz G. Słoniowe i Kardamonowe.

Handel zagraniczny.

Kambodża ma ujemny bilans handl.; wartość eksportu 2,7 mld dol. USA (2005), importu — 3,5 mld dol. USA; eksport gł. odzieży, drewna, kauczuku, ryżu, ryb; import maszyn i środków transportu, ropy naft. i produktów naft., papierosów, złota, farmaceutyków; gł. partnerzy handl.: Chiny, USA, Francja, Tajlandia.