Kalidasa
poeta indyjski, tworzący w sanskrycie;
[sanskr. kālidāsa ‘sługa Kali’],
żył prawdopodobnie w V w.,
Kalidasa
Encyklopedia PWN
najwybitniejszy w epoce klas. w Indiach; prawdopodobnie związany z dworem króla Wikramaditji z Udźdźajn; z twórczości Kalidasy zachował się poemat Meghaduta [‘obłok posłem’], 3 dramaty: Śakuntala (przekład pol. 1925), Wikramorwaśija [‘o Urwaśi zdobytej męstwem’] (przekład pol. w „Literaturze na świecie”” 1980 nr 10), Malawikagnimitra [‘Malawika i Agnimitra’], oraz 2 epopeje Raghuwamśa [ród Raghu] — poet. kronika rodu Ramy, i Kumarasambhawa [‘narodziny boga wojny’]; pierwszy pol. przekl. J. Grabowskiego Sakontala, czyli Pierścień przeznaczenia (1861), następnie m.in. S. Schayera Siakuntala (1957).
