świerkowy

Encyklopedia PWN

Bialskie, Góry, czes. Rychlebské hory,

masyw górski w Sudetach Wschodnich, w Polsce i Czechach, między rzeką Białą Lądecką a jej lewym dopływem Morawką, oddzielone od Masywu Śnieżnika przełęczą Płoszczyna;

Białego, Dolina,

dolina reglowa w Tatrach Zachodnich, między Sarnią Skałą i Spaleńcem na zachodzie, Długim Giewontem na południu i Upłazem Kalackim i Krokwią na wschodzie;

Białowieski Park Narodowy,

obszar chroniony od 1921 (jako leśnictwo Rezerwat), 1932 rezerwat (pow. 4693 ha), 1947 B.P.N. o pow. 5348 ha, 1995 powiększony do 10 517 ha (w tym 9 974 ha gruntów leśnych, pod ochroną ścisłą — 6059 ha, 2022).

biochora

[gr. bíos ‘życie’, chṓra ‘kraj’],

ekol. podstawowa, elementarna jednostka przestrzeni życiowej, zajmowana przez określony ekosystem;

Bratkowska, Bratkovska,

masyw górski w grzbiecie wododziałowym Beskidów Wschodnich, na Ukrainie

Bułgaria. Warunki naturalne.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>