zewnętrzny
Encyklopedia PWN
złącze prostujące, kontakt prostujący,
układ 2 stykających się ze sobą materiałów o różnym charakterze przewodnictwa elektr. (półprzewodniki, metale), mający nieliniową, asymetryczną charakterystykę prądowo-napięciową i związaną z tym zdolność prostowania prądu elektrycznego.
aktywność słoneczna, aktywność magnetyczna Słońca,
zespół zjawisk obserwowanych w atmosferze Słońca (plamy słoneczne, bryzgi chromosferyczne, flokuły, pochodnie słoneczne, protuberancje, rozbłyski słoneczne) związany z wypływaniem pola magnetycznego z jego wnętrza.
najbardziej zewnętrzna, gazowa część naszej planety;
balistyka
interdyscyplinarna nauka zajmująca się zagadnieniami miotania i ruchu pocisków;
[gr. bállō ‘rzucam’],
behawioryzm
kierunek w psychologii, który powstał na początku XX w. i stanowił aż do połowy lat 70. jeden z podstawowych paradygmatów tzw. psychologii akademickiej; zwanej też teorią zachowania, teorią bodźca–reakcji lub teorią s–r (ang. stimulus–reaction).
[ang. behaviour ‘zachowanie się’],
filozof angielski, pochodzenia irlandzkiego, duchowny kościoła anglikańskiego.
