wystarczający
Encyklopedia PWN
mat. termin występujący w różnorodnych znaczeniach w wielu dziedzinach matematyki, m.in. w równaniach różniczkowych, układach dynamicznych, procesach stochastycznych, teorii gier.
fiz. zespół niezależnych zmiennych koniecznych i wystarczających do opisu stanu układu fiz. w dowolnej chwili;
sumienie, gr. syneídēsis, łac. conscientia,
pojęcie z zakresu moralistyki, etyki i teologii moralnej (o bardzo szerokim znaczeniu), rozumiane zazwyczaj jako: wewnętrzna instancja orzekania moralnego, indywidualne rozeznanie dobra i zła, zinterioryzowane wartości uznane przez jednostkę, a wyznawane przez grupę społeczną.
prawidłowe powtarzanie się w przestrzeni jednakowych pod względem fiz. i geom. części kryształu (ścian, krawędzi, płaszczyzn sieciowych, atomów, cząsteczek, komórek elementarnych itp.).
najniższa temperatura, w której dana substancja, ogrzewana w ściśle określonych warunkach, wydziela ilość pary wystarczającą do wytworzenia z powietrzem mieszaniny zapalającej się przy zbliżeniu płomienia.
terroryzm
różnie umotywowane, najczęściej ideologicznie, planowane i zorganizowane działania pojedynczych osób lub grup, podejmowane z naruszeniem istniejącego prawa w celu wymuszenia od władz państwowych i społeczeństwa określonych zachowań i świadczeń, często naruszające dobra osób postronnych; działania te są realizowane z całą bezwzględnością, za pomocą różnych środków (nacisk psychiczny, przemoc fizyczna, użycie broni i ładunków wybuchowych), w warunkach specjalnie nadanego im rozgłosu i celowo wytworzonego w społeczeństwie lęku.
[łac.],
