wychowawcza
Encyklopedia PWN
stan, w którym dziecko jest pozbawione opieki rodzicielskiej z innych powodów niż śmierć rodziców;
zapoczątkowany 1907 w Wielkiej Brytanii system wychowania chłopców i dziewcząt oraz ruch młodzieżowy zgodny z celem, zasadami i metodą określonymi przez założyciela — generała R. Baden-Powella, inspirowany jego doświadczeniami z grupami młodocianych zwiadowców (angielskie scouts) w czasie wojny burskiej.
biblioteki organicznie związane ze szkołami, uczestniczą w realizacji procesu dydaktyczno-wychowawczego;
termin, którego treść ulegała wielowiekowej ewolucji: w starożytnej Grecji określano nim rozmowy myślicieli z uczniami na dowolne tematy, a także miejsce nauczania;
psycholog, filozof, lekarz;
zorganizowane struktury życia wspólnotowego oparte na przepisach rel., skupiające jednostki pragnące realizować wzory życia rel. zgodnie z obowiązującą w danym z. regułą (konstytucją);
