wtórny
Encyklopedia PWN
strumień wysokoenergetycznych cząstek docierających do zewnętrznych warstw atmosfery ziemskiej z przestrzeni kosmicznej (promieniowanie kosmiczne pierwotne) bądź też powstałych w wyniku zderzeń tych cząstek z atomami atmosfery (promieniowanie kosmiczne wtórne).
bot. poprzeczny pas utworzony z radialnych szeregów komórek miękiszowych, rozciągający się z głębi wtórnego drewna (promień drzewny) poprzez miazgę łykodrzewną (gdzie znajdują się komórki inicjalne p.ł.) w głąb wtórnego łyka (promień łykowy);
recykling
wykorzystywanie odpadów jako materiału wyjściowego (jako surowca wtórnego) w procesach przemysłowych lub szeroko pojęte przyrodnicze ich zagospodarowanie; wg definicji prawnej zawartej w ustawie o odpadach (Dziennik Ustaw 2001 nr 62, pozycja 628) recykling „jest to taki odzysk, który polega na powtórnym przetwarzaniu substancji lub materiałów zawartych w odpadach w procesie produkcyjnym w celu uzyskania substancji lub materiału o przeznaczeniu pierwotnym lub o innym przeznaczeniu, w tym też recykling organiczny, z wyjątkiem odzysku energii”.
[ang.],
fiz. zjawisko powstawania w ośrodku, w którym się rozchodzi fala pierwotna, fal wtórnych (niespójnych z nią), rozchodzących się w różnych kierunkach;
amerykański elektrotechnik i wynalazca, pochodzenia chorwackiego.
transformator
urządzenie elektrotechniczne do przetwarzania (transformowania) energii elektr. prądu przemiennego lub zmiennych sygnałów elektr. w celu przekazania ich z jednego elektr. obwodu do drugiego (np. celem otrzymania napięcia o innej wartości, galwanicznego oddzielenia źródła od odbiornika itp.), działające na podstawie zjawiska indukcji elektromagnetycznej;
[łac.],
