wtórna
Encyklopedia PWN
grupa roślin zarodnikowych drzewiastych, do której zalicza się ok. 550 gat., należących do 4 spokrewnionych ze sobą rodzin: olbrzymkowatych (Cyathaceae), diksoniowatych (dwuwijkowatych, Dicksoniaceae), Lophosoriaceae i Metaxyaceae, występujących w obszarach międzyzwrotnikowych i podzwrotnikowych (2 ostatnie tylko w Ameryce Południowej i Ameryce Środkowej) najczęściej w górskich lasach deszczowych, rzadko na siedliskach wtórnych.
bot. miejsce na powierzchni pierwotnej ściany komórkowej, nad którym nie jest odkładany pokład wtórnej ściany i tworzy się jamka;
przekształcanie prądu przemiennego (jedno-, trój- lub wielofazowego) w jednokierunkowy prąd tętniący;
przekaźniki, mediatory, ang. messengers,
biol. związki (sygnały) chem. przekazujące stany czynnościowe między komórkami organizmu, działające na specyficzne receptory w błonie komórkowej, w cytoplazmie lub w jądrze komórki, a także p. wtórne (ang. second messengers), pośredniczące w przekazywaniu informacji wewnątrz komórki, tj. od receptorów metabotropowych w błonie komórkowej do układów biochem. i struktur w cytoplazmie komórki.
przytarczycowe gruczoły, gruczoły przytarczowe, przytarczyce,
gruczoły dokrewne ssaków, wytwarzające parathormon;
ptaki, Aves,
gromada stałocieplnych kręgowców z grupy owodniowców;
