współżyć
Encyklopedia PWN
symbioza
ekol. stałe lub czasowe współżycie 2 różnych gatunków (symbiontów) zwierząt, zwierzęcia i rośliny lub 2 gatunków roślin, korzystne, a często nieodzowne, dla jednego lub dla obu partnerów;
[gr. symbíōsis ‘współżycie’],
ambrozja
ekol. szczególny typ współżycia grzybów niedoskonałych lub workowców (głównie z rodzajów: Monilia, Cephalosporium i Tuberculariella ) z larwami owadów (niektórych chrząszczy, mrówek i termitów) pasożytujących w tkankach roślin wyższych;
[gr.],
nazwa grupy starożytnych koczowniczych plemion pasterskich mówiących dialektami indoeuropejskimi.
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.
bot. współżycie korzeni z bakteriami brodawkowymi (głównie z rodzaju Rhizobium, a także Bradyrhizobium, Azorhizobium, Sinorhizobium) wiążącymi azot;
filozof francuski, jeden z najważniejszych myślicieli XX w..