współżyć
Encyklopedia PWN
katolicyzm
treść nauczania Kościoła katolickiego, całość przyjętych w nim zasad odnoszących się do wiary, moralności, życia religijnego i funkcjonowania Kościoła, a także sam Kościół katolicki jako społeczność widzialna.
[gr. katholikós ‘powszechny’],
klauzula
prawo zastrzeżenie ograniczające lub rozszerzające skutki umowy, traktatu lub dokumentu prawnego.
[łac. clausula ‘zakończenie’, ‘zamknięcie’],
ekol. współżycie 2 różnogatunkowych populacji lub 2 organizmów z 2 różnych gatunków przynoszące korzyść jednemu ze współpartnerów (komensalowi), a dla drugiego obojętne (niewyrządzające szkody i nieprzynoszące korzyści);
komuna
zespół ludzi łączących się w celu współżycia na zasadach wspólnoty własności i pracy;
[łac.],
konwikt
w Polsce XVII–XVIII w. internat dla uczniów prowadzony przez władze szkoły (najczęściej kolegium), na ogół mieszczący się na terenie posiadłości szkoły;
[łac. convictus ‘współżycie’],
korzeniówka pospolita, Monotropa hypopitys,
gatunek z rodziny korzeniówkowatych (Monotropaceae), dawniej podrodzina w rodzinie wrzosowatych) występujący w lasach strefy umiarkowanej półkuli północnej;