konwikt
 
Encyklopedia PWN
konwikt
[łac. convictus ‘współżycie’],
w Polsce XVII–XVIII w. internat dla uczniów prowadzony przez władze szkoły (najczęściej kolegium), na ogół mieszczący się na terenie posiadłości szkoły;
do czasów KEN konwikty były związane ze szkołami zakonnymi, toteż obowiązywał w nich surowy regulamin; później konwikty miały zróżnicowane formy, mieściły się także poza obrębem szkół; od konwiktów odróżniano stancje, prowadzone przez osoby prywatne pod nadzorem szkoły.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia