współżyć
Encyklopedia PWN
ludność zamieszkująca indyjski stan Uttar Pradeś mówiąca głównie językiem hindi należącym do indoeuropejskiej rodziny;
angielski filozof i myśliciel polityczny.
jedna z podstawowych kategorii nauk społecznych, zwłaszcza socjologii, pojmowanej nawet jako „nauka o instytucjach, ich genezie oraz funkcjonowaniu” (É. Durkheim).
stan zorganizowania, zespolenia i zharmonizowania różnorodnych elementów tworzących zbiorowość społeczną, odnoszący się do sfery norm i wartości, działań oraz łączności pomiędzy jednostkami i grupami społecznymi.
inteligencja
socjol. w 1. połowie XIX w. na Zachodzie nazwa wykształconych, oświeconych, „postępowych” grup społecznych; obecnie termin używany w literaturze naukowej, publicystyce i mowie potocznej w wielu różnych, aczkolwiek pokrewnych znaczeniach na określenie warstwy ludzi wykształconych, zajmujących się zawodowo pracą umysłową; w najszerszym znaczeniu inteligencję utożsamia się z kategorią pracowników umysłowych; w węższym znaczeniu termin ten służył nierzadko jako określenie elit, które w warunkach zacofanych i niedemokratycznych społeczeństw środkowej i wschodniej Europy w XIX w. osiągnęły najwyższy poziom kulturalny, artykułowały potrzeby społeczne i sprawowały swego rodzaju duchowe przywództwo (lub do tego pretendowały).
[łac. intelligentia ‘zdolność pojmowania’,‘rozum’],
papież, teolog i filozof.
