wiązanie
Encyklopedia PWN
Kekulé von Stradonitz 
, ur. 7 IX 1829, Darmstadt, zm. 13 VII 1896, Bonn,
chemik niemiecki, jeden z twórców teorii budowy związków organicznych.
[kekulẹ fon sztrạ:donıc]
Friedrich August , ur. 7 IX 1829, Darmstadt, zm. 13 VII 1896, Bonn,
izomeria
zjawisko polegające na tym, że cząsteczki związków chemicznych (organicznych i nieorganicznych) o identycznych sumarycznych wzorach cząsteczkowych różnią się sposobem lub kolejnością powiązania atomów albo rozmieszczeniem atomów w przestrzeni.
[gr. ísos ‘równy’, méros ‘część’],
liazy
klasa enzymów katalizujących odłączenie grupy chem. od substratu bez udziału wody lub odwrotną reakcję — połączenie 2 związków;
[gr.],
związki chemiczne pierwiastka węgla, z wyłączeniem tlenków i siarczków węgla, kwasu węglowego i jego nieorganicznych pochodnych (węglany i wodorowęglany metali i amonu oraz chlorki, niepodstawione amidy i imidy kwasu węglowego), węglików metali, cyjanowodoru, cyjanamidu i kwasu cyjanowego oraz ich soli nieorganicznych, karbonylków metali, zaliczanych do związków nieorganicznych.
makrocząsteczka, makromolekuła, wielka cząsteczka,
cząsteczka złożona z tysięcy, a nawet milionów atomów.
związki org. o cząsteczkach zawierających trwałe wiązania krzem–węgiel (Si–C);
