krzemoorganiczne związki

krzemoorganiczne związki,

związki org. o cząsteczkach zawierających trwałe wiązania krzem–węgiel (Si–C);

w związkach krzemoorganicznych mogą także występować wiązania krzem–azot i krzem–siarka; do najważniejszych grup związków krzemoorganicznych należą: podobne do węglowodorów alkilosilany i arylosilany, np. metylosilan CH₃SiH₃, tetrafenylosilan (C₆H₅)₄Si; fluorowcosilany, np. metylotrichlorosilan CH₃SiCl₃; silanole, np. silanol H₃SiOH, trimetylosilanol (CH₃)₃SiOH; siloksany, np. heksametylodisiloksan (CH₃)₃SiOSi(CH₃)₃; estry sililowe, np. octan trimetylosililu (CH₃)₃SiOOCCH₃; sililoaminy, np. trisililoamina (H₃Si)₃N. Właściwości tych grup związków krzemoorganicznych są podobne do właściwości związków węgla mających analog. grupy funkcyjne. Wiązanie Si–Si ma mniejszą trwałość niż wiązanie C–C, natomiast wiązanie Si–O ma większą trwałość niż wiązanie C–O. W związku z tym silany o rozgałęzionych łańcuchach krzemowych są mało trwałe, natomiast dużą trwałością odznaczają się polimery silikonowe zawierające łańcuchy i siatki wiązań –Si–O–Si–; otrzymuje się je w wyniku hydrolizy pochodnych dichloro- lub trichlorosilanów, np.

 

gdzie R — alkil lub aryl; one też mają największe zastosowanie — oleje, smary, żywice, elastomery (silikony).