wielokrotnym
Encyklopedia PWN
dział akustyki zajmujący się rozchodzeniem się fal sprężystych w wodzie (w morzach, oceanach, jeziorach) oraz ich wytwarzaniem i odbiorem w zakresie częst. dźwiękowych i ultradźwiękowych;
lekarz brytyjski;
kalejdoskop
urządzenie optyczne (zabawka), w którym dzięki wielokrotnym odbiciom różnokolorowych szkiełek w odpowiednio rozmieszczonych zwierciadłach, obserwuje się różnobarwne, symetryczne figury, zmieniające się przy najmniejszym ruchu.
[gr.],
urządzenie teletransmisyjne, umożliwiające wykorzystanie toru telekomunikacyjnego do jednoczesnego przesyłania wielu sygnałów (tzw. transmisji wielokrotnej; multipleksacja), rodzaj multipleksera;
mat. własność niektórych układów dynamicznych (X, T) odpowiadająca równomiernemu rozprowadzaniu (wymieszaniu) zawartości każdego typowego podzbioru przestrzeni X w całej objętości tej przestrzeni przy wielokrotnym powtarzaniu przekształcenia T. Terminem „mieszanie” nazywa się także sam układ dynamiczny mający własność m. lub działające w nim przekształcenie T. M. jest własnością silniejszą od ergodyczności, która wyraża jedynie nieistnienie istotnie mniejszego podukładu zawartego w (X, T). Intuicyjnemu pojmowaniu równomiernego rozprowadzania odpowiada następująca mat. definicja: jeśli T: X → X jest mierzalnym przekształceniem przestrzeni X w siebie, zachowującym miarę probabilistyczną P (tzn. P(T–1(A)) = P(A) dla każdego mierzalnego podzbioru A zawartego w X), to układ (X, T) ma własność m., gdy dla wszystkich mierzalnych podzbiorów A, B (tj. tych, których prawdopodobieństwa da się określić) zachodzi równość 
.
.
