wieczność
Encyklopedia PWN
rosyjski poeta, prozaik i dramatopisarz.
miejsce lub kraina w zaświatach (w rozumieniu potocznym niebo); błogostan, stan wyzwolenia i szczęśliwości, będący w wielu religiach ostatecznym celem stworzenia i definitywnym przeznaczeniem ludzi.
filozof niem., pochodzenia żydowskiego; jeden z twórców filozofii dialogu
amer. piosenkarz i aktor filmowy, pochodzenia wł. (jego rodzice wyemigrowali z Włoch);
sub specie aeternitatis
z punktu widzenia wieczności (traktować sprawy, rzeczy);
[łac.],
gr. polityk, filozof i teolog; zwolennik neoplatonizmu, uczeń Hypatii z Aleksandrii;
