wiatr
Encyklopedia PWN
skala Beauforta
umowna skala służąca do określania (w stopniach Beauforta) prędkości (siły) wiatru oraz stanu morza;
[s. bəufərta],
ruch powietrza, przy którym prędkość przepływu i ciśnienie, a często inne wielkości charakteryzujące stan atmosfery ziemskiej (np. temperatura, wilgotność), podlegają nieustannym fluktuacjom w czasie i przestrzeni; t. w a.z. występuje zarówno w skali tysięcy km (np. wiatry i ruchy pionowe uczestniczące w ogólnej cyrkulacji atmosfery) setek km (wiatry i cyrkulacje towarzyszące wyżom i niżom atmosferycznym), kilku lub kilkunastu km (przepływy związane np. z burzami), setek i dziesiątek m (porywy i podmuchy wiatru), pojedynczych metrów czy nawet centymetrów.
wiatrowy pędnik (akcyjny) stosowany do napędu statków wodnych i pojazdów poruszanych wiatrem (np. ślizgów lodowych, żaglowozów).
Antarktyczny Prąd Okołobiegunowy, Antarctic Circumpolar Current,
zimny prąd morski w południowej części oceanu światowego, na oceanach: Atlantyckim, Indyjskim i Spokojnym, w Antarktyce;
procesy geol. zachodzące pod wpływem wiatru;
żegl. wiatr wiejący od strony rufy statku wodnego;
