wiatr
Encyklopedia PWN
niemiecki pionier lotnictwa, badacz, konstruktor i pilot.
roln. wąski pas zadrzewień (świerki, topole i in.) lub żywopłotów sadzonych na skraju pola od strony najczęściej wiejących wiatrów; celem o.p. jest osłabienie szkodliwego działania wiatru;
silnik wiatrowy, turbina wiatrowa,
silnik przetwarzający energię kinetyczną wiatru w pracę mechaniczną — w ruch obrotowy napędzanej maszyny (prądnicy elektrycznej, pompy, młynu).
układ ruchów powietrza w atmosferze ziemskiej uśredniony przestrzennie (na ogół południkowo) i w długich przedziałach czasu (pora roku, wiele lat).
Baker
brytyjski inżynier.
[bẹıkər]
Sir Benjamin, ur. 31 III 1840, Keyford (hrab. Somerset), zm. 19 V 1907, Pangbourne (Berkshire),
zimny, suchy, bardzo silny i porywisty wiatr (prędkość może przekraczać 100 km/h), wiejący głównie zimą znad niewysokich gór w kierunku sąsiadującego z nimi ciepłego morza lub dużego jeziora; występuje głównie na wschodnim wybrzeżu Morza Adriatyckiego;
