eoliczne procesy
 
Encyklopedia PWN
eoliczne procesy,
procesy geol. zachodzące pod wpływem wiatru;
polegają na wywiewaniu (deflacja) i transportowaniu przez wiatr ziarn piasku po powierzchni Ziemi przez ich toczenie, wleczenie i saltację, oraz na unoszeniu i przenoszeniu w zawieszeniu ziarn piasku i pyłu na znaczne odległości. Rezultatem działalności wiatru jest  powstawanie rozmaitych form terenu — form eolicznych; przenoszony przez wiatr materiał skalny rysuje, ściera i szlifuje powierzchnie skał i głazów (korazja), nadając im charakterystyczne kształty (graniak, grzyb skalny); wywiewanie materiału prowadzi do tworzenia się obniżeń (np. misa deflacyjna), zaś następstwem akumulacji piasku jest powstawanie wydm; osadzające się pyły tworzą pokrywy lessowe ( less). P.e. przebiegają na obszarach pozbawionych pokrywy roślinnej, szczególnie intensywnie zachodzą na wybrzeżach mor., gorących pustyniach i mroźnych pustyniach peryglacjalnych (peryglacjalna rzeźba) oraz na polach ornych w okresach przerwy wegetacyjnej (erozja gleby).
zgłoś uwagę
Ilustracje
Libijska pustynia, grzyb skalny utworzony w wyniku procesów eolicznych w okolicy oazy Al-Farafira (Egipt)fot. R. Bury/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia