saltacja

saltacja

[wł. saltare ‘skakać’],

geol. sposób transportu materiału okruchowego, najczęściej piasku, przez wiatr, w mniejszym stopniu przez prądy wodne, w czasie którego ziarna wykonują niewielkie skoki po torach zbliżonych do krzywej balistycznej;

spadające ziarna wybijają ziarna następne; zapoczątkowanie s. wymaga większej energii niż jej podtrzymywanie, stąd zapoczątkowany proces rozprzestrzenia się łańcuchowo; intensywność i tempo s. jest większe nad powierzchnią skalną i kamienistą niż nad piaszczystą, co powoduje gromadzenie się ziaren piasku na polach piaszczystych i jest jednym z mechanizmów powstawania wydm; na powierzchni wydm często powstają ripplemarki (eoliczne), o rozstępach równych skokowi ziaren.