wegetatywna

Encyklopedia PWN

kwitnienie,
fizjol. faza w rozwoju roślin kwiatowych, w czasie której w merystemach zlokalizowanych w wierzchołkach pędu następuje przełączenie programu rozwoju wegetatywnego (programu rozwoju młodocianego) na program rozwoju generatywnego (faza dojrzałości): zamiast liści i wegetatywnych pędów bocznych wierzchołki pędów zaczynają wytwarzać organy kwiatowe — działki kielicha, płatki korony, pręciki i słupki;
pęd roślinny,
podstawowy organ roślin naczyniowych, składający się z łodygi, stanowiącej oś p.r., i liści.
sadzonka,
leśn. siewka wyjęta ze szkółki lub nalotu i przeznaczona do posadzenia;
władza,
filoz. w filozofii nurtu arystotelesowsko-tomistycznego dyspozycja duszy do określonego charakteru działań (np. poznania intelektualnego);
wyrostki, izydia,
bot. rodzaj diaspor wegetatywnych (diaspory) będących małymi fragmentami plech, które służą do rozmnażania wegetatywnego (fragmentacja plechy porostów);
agawa, Agave,
rodzaj roślin z rodziny agawowatych (wydzielony z rodziny amarylkowatych);
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Słownik języka polskiego

Kliknij, aby zobaczyć „wegetatywna” w Słowniku języka polskiego
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia