wały
Encyklopedia PWN
mechanizm przenoszący ruch obrotowy z wału czynnego (napędzającego) na wał bierny (napędzany) z jednoczesną zmianą prędkości lub momentu obrotowego.
stolica Polski i województwa mazowieckiego, pow. grodzki, na Nizinie Środkowomazowieckiej, obejmującej w granicach miasta część Kotliny Warszawskiej, Doliny Środkowej Wisły, Równiny Warszawskiej oraz krańce równin Wołomińskiej i Łowicko-Błońskiej, nad Wisłą (w obrębie miasta 28 km biegu rzeki); ośrodek aglomeracji warszawskiej.
techn. zespół konstrukcji (głównie części maszyny) służący do podtrzymywania (łożyskowania) innej części konstrukcji, najczęściej osi lub wału, w sposób umożliwiający względny ruch obrotowy (rzadziej postępowy lub złożony) z możliwie małymi oporami ruchu;
piaszczyste wzniesienie (wysokość od kilku do kilkuset m) usypane przez wiatr;
w. w woj. kujawsko-pomor., w pow. żnińskim (gmina Gąsawa), na Pojezierzu Gnieźnieńskim, nad Jez. Biskupińskim;
fortyfikacja
w znaczeniu ogólnym zespół obiektów fortyfikacyjnych; także dziedzina inżynierii wojsk. zajmująca się opracowywaniem konstrukcji obiektów fortyfikacyjnych oraz koncepcją użycia ich do działań bojowych.
[łac. fortificatio ‘umocnienie’],
