urabiać
Encyklopedia PWN
górn. powiększanie wyrobiska przez urabianie skał płonnych przylegających do stropu lub spągu pokładu kopaliny.
solnictwo, halurgia,
dział górnictwa obejmujący zagadnienia związane z występowaniem, eksploatacją i przeróbką soli, gł. kamiennej.
górn. narzędzie wiertnicze bezpośrednio urabiające skałę, stosowane do wykonywania otworu wiertniczego;
górn. ilość materiału skalnego uzyskanego w wyniku urabiania, zwykle odniesiona do jednostki czasu.
górn. długa, wąska szczelina wycięta w caliźnie skalnej (w czole przodka, zwykle za pomocą maszyny zw. wrębiarką) w celu odsłonięcia dodatkowej powierzchni ułatwiającej urabianie;
górn. podstawowy proces eksploatacji górniczej złoża kopalin stałych, obejmujący: urabianie kopaliny, ładowanie i transport urobku, obudowywanie (kopalniana obudowa) i likwidowanie wyrobisk.
