układ współrzędnych biegunowych

Encyklopedia PWN

mat. różnowartościowe odwzorowanie przyporządkowujące punktom prostej, płaszczyzny lub przestrzeni ciągi liczb, nazywane współrzędnymi tych punktów w danym układzie współrzędnych;
mat. uporządkowana para liczb rzeczywistych r i φ, określająca położenie dowolnego punktu M na płaszczyźnie: r jest odległością punktu M od początku układu O (biegun), natomiast φ, zwana niekiedy amplitudą — miarą kąta zawartego między ustaloną półprostą o początku w O (oś biegunowa OX) a wektorem wodzącym punktu M (kąt ten jest kątem skierowanym dodatnio zorientowanym;
mat. liczby lub ciągi liczb określające położenie punktów na prostych, płaszczyznach, w przestrzeni, na powierzchniach i krzywych;
fiz. wzajemnie niezależne parametry określające położenie układu mech. w przestrzeni (mogą to być np. współrzędne kartezjańskie, współrzędne biegunowe, kąty Eulera);
Fermat
[fermạ]
Pierre de Wymowa, ur. 17 VIII 1601 lub 1607, Beaumont-de-Lomagne k. Montauban, zm. 12 I 1665, Castres,
francuski matematyk, z wykształcenia prawnik; także poeta.
spirala
[łac. < gr.],
mat. krzywa płaska wielokrotnie okrążająca określony punkt, z każdym okrążeniem przybliżająca (oddalająca) się do (od) niego; w układzie współrzędnych biegunowych (rφ) jest opisana równaniem postaci r = f(φ), gdzie f jest funkcją monotoniczną określoną dla argumentu φ z pewnego przedziału;
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia