twornik
Encyklopedia PWN
silnik elektryczny, pot. motor,
maszyna elektryczna przetwarzająca energię elektr. w energię mech. ruchu obrotowego (s.e. wirujący) lub, rzadziej, postępowego (silnik liniowy);
maszyna elektryczna prądu przemiennego (silnik synchroniczny, prądnica synchroniczna), w której uzwojenie twornika jest zwykle umieszczone w stojanie, a uzwojenie wzbudzenia (zasilane prądem stałym lub przez magnes trwały) w wirniku;
prądnica elektryczna, generator elektryczny,
rodzaj maszyny elektrycznej przetwarzającej energię mechaniczną ruchu obrotowego w energię elektryczną za pośrednictwem pola magnetycznego;
alternator
wielobiegunowa prądnica elektryczna synchroniczna prądu 3-fazowego małej mocy, z wbudowanym układem prostowniczym;
[łac. alterno ‘wymieniam, przemieniam’],
część maszyny elektrycznej osadzona na wale, która — w połączeniu ze szczotkami (umieszczonymi w tzw. szczotkotrzymaczu umocowanym do stojana) — zapewnia elektryczne połączenie między uzwojeniem wirującym twornika a nieruchomym obwodem zewnętrznym oraz pozwala na zmianę kierunku prądu w uzwojeniu twornika.
Słownik języka polskiego
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
