alternator
 
Encyklopedia PWN
alternator
[łac. alterno ‘wymieniam, przemieniam’],
wielobiegunowa prądnica elektryczna synchroniczna prądu 3-fazowego małej mocy, z wbudowanym układem prostowniczym;
służy do zasilania instalacji elektrycznych w samochodzie; są budowane alternatory z układem wzbudzenia w postaci cewki (alternatory stykowe) lub magnesu trwałego (alternatory bezstykowe) na wirniku kłowym; uzwojenie twornika alternatora, rozłożone w żłobkach stojana i wykonane jako trójpasmowe, jest połączone z 6-diodowym mostkiem prostowniczym; w alternatorze stykowym uzwojenie wzbudzenia jest zasilane z uzwojenia twornika za pomocą dodatkowego układu prostowniczego przez pierścienie ślizgowe.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia