trygonometrii płaskiej
Encyklopedia PWN
trygonometria
mat. pierwotnie — gałąź matematyki poświęcona badaniu związków między bokami i kątami trójkąta (stąd nazwa), później — teoria określonych z tej okazji funkcji (funkcje trygonometryczne), obecnie — dział matematyki szkolnej;
[gr. trígōnon ‘trójkąt’, metréō ‘mierzę’],
dział geometrii poświęcony badaniu własności figur położonych na sferze, tj. na powierzchni kuli — podobnie jak planimetria, która zajmuje się badaniem własności figur położonych na płaszczyźnie;
polski astronom, matematyk, lekarz, prawnik i ekonomista; twórca teorii heliocentrycznej.
Regiomontanus, właśc. Johannes Müller, ur. 6 VI 1436, Königsberg (Frankonia), zm. 6(?) VII 1476, Rzym,
niem. astronom i matematyk;
mat. figura geometryczna płaska będąca zbiorem punktów płaszczyzny ograniczonym łamaną zamkniętą, złożoną z 3 odcinków a, b, c, zwanych bokami trójkąta;
