transcendentalnego

Encyklopedia PWN

nurt wywodzący się z fenomenologii E. Husserla, który dążył do ukazania w refleksji transcendentalnej konstytuowania się wszelkich form doświadczenia i orzekania; fenomenologia miała być zatem filozofią racjonalną.

fenomenologia realistyczna,

nurt fenomenologiczny zorientowany na przedmiot (a nie na przeżycie czystej świadomości), zapoczątkowany przez grupę studentów Th. Lippsa w Monachium; fenomenologia realistyczna nawiązywała do Husserlowskiego postulatu starannego opisu danych bezpośrednich, przeciwstawiając się idealistycznemu aspektowi fenomenologii transcendentalnej;

fenomenologiczna redukcja, wzięcie w nawias,

w fenomenologii E. Husserla ogólna nazwa zabiegów poznawczych mających na celu dotarcie do istoty zjawisk;

fenomenologiczny ruch,

ruch zainaugurowany przez E. Husserla w Getyndze (fenomenologia transcendentalna) oraz M. Schelera, A. Pfändera i innych w Monachium (fenomenologia realistyczna).

filozofia Boga, teologia naturalna, teologia racjonalna,

część filozofii, której przedmiotem jest istnienie (także jego przejawy) i natura Boga (istota w aspekcie sprawianych skutków);

Herder Johann Gottfried von Wymowa