fenomenologia realistyczna

fenomenologia realistyczna,

nurt fenomenologiczny zorientowany na przedmiot (a nie na przeżycie czystej świadomości), zapoczątkowany przez grupę studentów Th. Lippsa w Monachium; fenomenologia realistyczna nawiązywała do Husserlowskiego postulatu starannego opisu danych bezpośrednich, przeciwstawiając się idealistycznemu aspektowi fenomenologii transcendentalnej;

przedstawicielami fenomenologii realistycznej i współwydawcami „Jahrbuch für Philosophie und phänomenologische Forschung” byli: A Pfänder, M. Geiger, M. Scheler i A. Reinach, Th. Conrad, A. Gallinger i W. Schapp; kierunek realistyczny podjęli następnie: Th. Celms, H. Conrad-Martius, E. Heinrich, D. von Hildebrand, R. Ingarden, A. Kolnai, H. Spiegelberg, E. Stein, K. Stevenhagen.