tlenem
Encyklopedia PWN
konwertor
hutn. zbiornik z blachy stalowej, wyłożony materiałem ogniotrwałym, służący do przeprowadzania procesu utleniania (w wysokich temperaturach) domieszek w ciekłym wsadzie metalowym przez przedmuchiwanie go powietrzem lub wdmuchiwanie tlenu (albo przedmuchiwanie tlenem);
[ang. < łac.],
działania techn. i organizacyjno-prawne, których celem jest zachowanie lub przywrócenie wodom naturalnym pełnej przydatności jakościowej oraz utrzymanie równowagi bilansu wodno-gosp. kraju.
proces kataboliczny (przemiana materii), zachodzący stale w każdej żywej komórce, bez względu na jej stan fizjol., w którym złożone związki org. ulegają rozpadowi na dwutlenek węgla i wodę (oddychanie tlenowe) lub prostsze związki org. (oddychanie beztlenowe, fermentacja) z wytwarzaniem energii użytecznej metabolicznie (w postaci ATP);
procesy technol. stosowane w celu usunięcia zanieczyszczeń gazowych z ciał stałych i cieczy lub wyodrębnienia składników gazowych z paliw, gł. z węgla (odgazowanie węgla) i ropy naftowej;
oksy-
pierwszy człon wyrazów złożonych wskazujący na ich związek znaczeniowy z tlenem;
[łac. oxy(genium) ‘tlen (dosłownie kwasoród)’ < gr. oxýs ‘kwaśny’],
oksydoreduktazy
klasa enzymów katalizujących reakcje oksydoredukcyjne (przebiegające ze zmianą stopnia utlenienia reagentów);
[gr.-łac.],
