teorie-dynamiczne
Encyklopedia PWN
szwajcarski matematyk i fizyk.
fundamentalna teoria fizyczna opisująca oddziaływanie mikroobiektów materii między sobą oraz z zewnętrznymi polami, głównie z polem elektromagnetycznym.
pole fizyczne, pole sił,
forma materii pośrednicząca we wzajemnym oddziaływaniu jej form korpuskularnych (np. ciał niebieskich, cząsteczek, atomów, cząstek elementarnych).
nie ma jednej, powszechnie przyjętej definicji prawa, ponieważ zgoda na znaczenie tego terminu jest uzależniona od akceptowanego stanowiska filozoficznego.
statystyka
pojęcie używane przynajmniej w 2 znaczeniach (M.G. Kendall i W.R. Buckland): numeryczne dane dotyczące agregatów złożonych z pewnych jednostek oraz nauka zajmująca się zbieraniem, analizą i interpretacją tego typu danych.
[łac.],
system
zespół wzajemnie sprzężonych elementów, spełniający określoną funkcję i traktowany jako wyodrębniony z otoczenia w określonym celu (opisowym, badawczym, do innego zastosowania — np. systemem jest proces technologiczny).
[gr.],
