sztywna
Encyklopedia PWN
bryła sztywna znajdująca się w ruchu wokół swego środka masy (ciała niebieskie — np. Ziemia, pociski wystrzelone z broni palnej o lufie gwintowanej, rzucony dysk, bumerang) lub wokół jednego ze swych punktów, który pozostaje nieruchomy w rozważanym układzie odniesienia (żyroskop umieszczony w zawieszeniu Cardana lub b. dziecinny).
instynkt
biol. uwarunkowana genetycznie dziedziczna zdolność zwierząt i ludzi do wykonywania łańcucha różnych rodzajów zachowania się, napędzanych przez popędy i sterowanych przez odpowiednie bodźce zewnętrzne, prowadzących do skutków koniecznych dla życia osobnika lub utrzymania gatunku.
[łac. instinctus ‘podnieta’, ‘popęd’],
statyka
dział mechaniki zajmujący się badaniem równowagi ciał materialnych znajdujących się pod działaniem sił (równowaga układu mechanicznego).
[gr. statikós ‘utrzymujący równowagę’],
fiz. część energii mech. układu fiz. (np. ciała sztywnego) zależna od prędkości jego punktów;
dynamiczne i kinematyczne równania ruchu obrotowego bryły sztywnej wokół jej środka masy lub punktu nieruchomego;
kultywator
narzędzie roln., konne lub ciągnikowe (zawieszane lub przyczepiane) służące do spulchniania i kruszenia zaoranej i zleżałej gleby, spulchniania ścierniska w celu zasiania poplonów, niszczenia darni na polu (co ułatwia orkę), mieszania nawozów mineralnych z glebą i in. prac doprawiających;
[ang. < średniow. łacina cultivo ‘uprawiam’],
