surowiec
Encyklopedia PWN
międzynarodowy koncern górniczy;
woj. (od 1999) w północno-zachodniej Polsce, nad Morzem Bałtyckim (dł. granicy mor. 184,9 km), na zachodzie graniczy z Niemcami (186,6 km), na wschodzie z woj. pomor., na południowym wschodzie z wielkopol., na południu z lubuskim; utworzone z woj. szczecińskiego, koszalińskiego oraz części słupskiego, pilskiego i gorzowskiego;
ogólna nazwa płynnych i półpłynnych surowców skrobiowych, najczęściej ziemniaczanych i zbożowych, przygotowanych do fermentacji alkoholowej w gorzelni roln.;
ekon. opóźnienie w rozwoju gospodarczym, wykazywane przez część krajów (tzw. peryferie) w stosunku do najwyżej rozwiniętych krajów świata (tzw. centrum);
ekol. pojedyncze drzewa i krzewy lub ich zgrupowania poza lasem i obszarami miejskimi oraz nie zaliczane do sadów, pełniące funkcje ekologiczne i estetyczne, a także produkcyjne przez dostarczanie surowca drzewnego i owoców;
Zagłębie Staropolskie, Staropolski Okręg Przemysłowy,
okręg przemysłowy w rejonie Gór Świętokrzyskich, najstarszy i największy okręg górniczo-hutniczy i obróbki metali na ziemiach polskich.
