subiektywny
Encyklopedia PWN
stan, w którym dziecko jest pozbawione opieki rodzicielskiej z innych powodów niż śmierć rodziców;
grupa zaburzeń stanu zdrowia, których wspólnym elementem jest zaburzenie wzorca snu, którego prawidłowość jest najczęściej oceniana za pomocą wskaźników subiektywnych, jak: czas trwania, łatwość, szybkość oraz pora zasypiania i budzenia się, poczucie wyspania czy występowanie stanów towarzyszących lub zakłócających sen.
jedna z nazw używana, zwłaszcza w Polsce, na określenie dość szerokiego i wewnętrznie zróżnicowanego nurtu myśli socjologicznej przeciwstawiającego się pozytywizmowi;
solipsyzm
filoz. pogląd, zgodnie z którym rzeczywiste i bezsporne istnienie można przypisać jedynie podmiotowi (umysłowi) poznającemu (własnemu „ja”), a cała rzeczywistość jest tylko zespołem jego indywidualnych wrażeń;
[łac.],
med. grupa objawów zaburzeń psychicznych, których wspólną cechą są różnorodne skargi, dolegliwości lub nawet zmiany somatyczne (cielesne), nie znajdujące wyjaśnienia ani potwierdzenia w wynikach obiektywnego badania stanu narządów i układów ciała;
son
jednostka umownej skali głośności dźwięku, wyrażająca subiektywną ocenę głośności tonu;
[łac. sonus ‘dźwięk’],
