skupienia

Encyklopedia PWN

chlorargiryt

[gr. chlōrós ‘zielonawy’, árgyros ‘srebro’],

kerargiryt, srebro rogowe,

minerał, chlorek srebra AgCl;

chloroplasty

[gr. chlōrós ‘zielony’, plástēs ‘tworzący’],

dawniej zw. ciałka zieleni,

bot. rodzaj plastydów zawierających chlorofil, w których zachodzi fotosynteza;

chloryty

[gr. chlōrítis (líthos) ‘zielony (kamień)’],

grupa minerałów — krzemiany i glinokrzemiany magnezu, żelaza i glinu, o ogólnym wzorze chem.: Y₃[(OH)₂|Z₄O₁₀] · Y₃(OH)₆, gdzie Y — zwykle Mg²⁺ (częściowo zastąpiony przez Fe²⁺, Fe³⁺, Cr³⁺, Ni²⁺, Mn²⁺), Z — Si⁴⁺ (bywa zastąpiony przez Al³⁺, Fe³⁺ lub Cr³⁺);

chryzokola

[gr. chrysós ‘złoto’, kólla ‘klej’],

minerał, hydroksokrzemian miedzi i glinu (Cu,Al)₈[(OH)₁₂|(Si₂O₅)₄];

chryzotyl

[gr. chrysós ‘złoto’, tílos ‘włókno’],

minerał z grupy serpentynów, warstwowy hydroksokrzemian magnezu, o wzorze Mg₆[(OH)₈|Si₄O₁₀];

ciało stałe,

fiz. jeden z 3 podstawowych stanów skupienia materii;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>