skorupę kontynentalną

Encyklopedia PWN

zewnętrzna warstwa Ziemi, stosunkowo sztywna i chłodna, stanowiąca górną, położoną powyżej nieciągłości Mohorovičicia część litosfery;

blok kontynentalny,

tradycyjna, podstawowa jednostka podziału skorupy ziemskiej — duży fragment skorupy kontynent., obejmujący kontynent, szelf i skłon kontynentalny;

tektoniki płyt litosfery teoria,

geol. sformułowana w latach 60. XX w. i obecnie niemal powszechnie akceptowana teoria wyjaśniająca — w ramach spójnej koncepcji, zakładającej ruch płyt litosfery — rozrost dna oceanicznego, dryf kontynentów, rozwój wielkich struktur tektonicznych oraz przejawy wulkanizmu i sejsmiczności Ziemi.

ryft

[ang.],

geol. wielka, obniżona wzdłuż uskoków strefa tektoniczna, rozwinięta w obrębie kontynentalnej lub oceanicznej skorupy ziemskiej.

subdukcja

[łac.],

podsuwanie się jednej płyty litosfery pod inną płytę litosfery;

kolizja kontynentów,

geol. zderzenie kontynentów, mniejszych bloków kontynentalnych lub łuków wyspowych wskutek zbieżnego ruchu płyt litosfery.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>