sacrum
Encyklopedia PWN
Campi
rodzina wł. malarzy z Cremony tworzących od końca XV do końca XVI w., gł. w Lombardii.
[kạmpi],
miasto w województwie śląskim, na pograniczu Wyż. Wieluńskiej i Częstochowskiej oraz Obniżenia Górnej Warty, nad Wartą; pow. grodzki, siedziba pow. częstochowskiego.
demonologia
część doktryny rel. traktująca o osobowych postaciach sacrum o statusie niższym od boskiego (duchy, demon);
[gr., ‘nauka o demonach’],
desakralizacja
religiozn. przeciwieństwo sakralizacji (konsekracji), zmiana statusu przedmiotów, osób, istot, zjawisk lub idei przez przeniesienie ich ze sfery sacrum do sfery profanum.
[łac. de ‘od’, sacer ‘święty’],
Dominik, właśc. Domenigo Guzmán, święty, ur. między 1171 a 1175, Caleruega (prow. Burgos, pn. Kastylia), zm. 6 VIII 1221, Bolonia,
hiszpański kaznodzieja, założyciel zakonu dominikanów.
stan psychiczny wynikający z doświadczenia obecności świętości (sacrum).
