sacrum

Encyklopedia PWN

wysoko położone fragmenty lądów, mniej lub bardziej rozczłonkowane, o dużych wysokościach względnych i nachyleniach stoków, oddzielone od sąsiednich wyżyn lub nizin wyraźną granicą naturalną.

Hamvas

[họmwosz]

Béla, ur. 23 III 1897, Eperjes (ob. Preszów, Słowacja), zm. 7 XI 1968, Budapeszt,

węgierski eseista i pisarz;

Hawel Jan Wincenty, ur. 10 VII 1936, Pszów k. Wodzisławia Śląskiego,

kompozytor i dyrygent;

hierogamia

[gr. hierós ‘święty’, gámos ‘zaślubiny’],

sakralna ceremonia zawarcia związku małżeńskiego, bądź odbycia stosunku seksualnego przez reprezentantów sfery sacrum (najczęściej króla bądź kapłana i królową, kapłankę, hierodulę, także posągi i in. wcielenia bogów), symbolizująca zjednoczenie boskich sił lub tychże z ludzkością.

Inkowie, Inka

[hiszp. < keczua],

lud andyjski zamieszkującyw XVI w. obszar dzisiejszego departamentu Cuzco (ok. 22 tysiące km²), liczący wówczas kilkanaście podgrup, który stworzył państwo Tahuantinsuyu ze stolicą w Cuzco.

inkwizycja

[łac. inquisitio ‘poszukiwanie w określonej sprawie’, ‘przesłuchanie’],

procedura prawna mająca na celu udowodnienie słuszności oskarżenia, wypracowana w prawodawstwie rzymskim w I w. n.e., przejęta w wiekach średnich przez Kościół katolicki i zastosowana w sprawach dotyczących herezji.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>