hierogamia
 
Encyklopedia PWN
hierogamia
[gr. hierós ‘święty’, gámos ‘zaślubiny’],
sakralna ceremonia zawarcia związku małżeńskiego, bądź odbycia stosunku seksualnego przez reprezentantów sfery sacrum (najczęściej króla bądź kapłana i królową, kapłankę, hierodulę, także posągi i in. wcielenia bogów), symbolizująca zjednoczenie boskich sił lub tychże z ludzkością.
Upamiętniane w wielu religiach staroż. podczas świąt odprawianych zwykle na początku roku, a mających na celu podtrzymywanie płodności i wegetacji przyrody; przykładami hierogamii są: zaślubiny gr. Zeusa i Hery, egipskiego Ozyrysa i Izydy, jap. Izanagi i Izanami.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia