rzeczywistość
Encyklopedia PWN
stan psychiczny wynikający z doświadczenia obecności świętości (sacrum).
jeden z najwybitniejszych filozofów arabskich, uczony, lekarz.
idealizm
termin obejmujący różne stanowiska filozoficzne zarówno z zakresu ontologii (metafizyki), jak też teorii poznania, często należące zarazem do obu tych dziedzin.
[łac. idealis ‘idealny’ < gr. idéa ‘kształt’, ‘wyobrażenie’],
podstawowy gatunek epicki czasów nowożytnych, obejmujący utwory prozą o swobodnej i elastycznej kompozycji; najefektywniej spośród wszystkich gatunków literackich pełni funkcję poznawczą.
niemiecki teolog i filozof protestancki.
Arystoteles, Aristotélēs, ur. 384 p.n.e., Stagira (Tracja), zm. 322 p.n.e., Chalkis na wyspie Eubei,
filozof grecki, najwszechstronniejszy myśliciel i uczony starożytności.