ruchomej

Encyklopedia PWN

górn. dział górnictwa zajmujący się wykonywaniem otworów wiertniczych w skorupie ziemskiej oraz opracowaniem metod, sposobów i technologii wiercenia ().
budowla z zegarem słonecznym i wiatrowskazem, zaprojektowana przez astronoma Andronika z Cyru, wzniesiona ok. 40 r. p.n.e. w Atenach przy wejściu na tzw. rzymską agorę;
zespół metod elektrochem. (analiza elektrochemiczna) stosowanych w badaniach fizykochemicznych i w analizie chem., polegających na pomiarze zmian natężenia prądu płynącego przez elektrodę pracującą (wskaźnikową) i przeciwelektrodę związanych z zachodzącymi na granicy faz elektroda–roztwór reakcjami redukcji i utleniania.
ogólna nazwa pojazdu uzbrojonego i zwykle opancerzonego (opancerzenie), przeznaczonego do samodzielnego prowadzenia walki, wspierania działań bojowych lub dowodzenia wojskami;
Wulf Jan, ur. 1735, zm. 1807,
organmistrz, cysters;
wojsk. zespół urządzeń przeznaczony do naprowadzania na cel i prowadzenia ognia w określonym kierunku: strzelania pociskami, odpalania pocisków rakietowych, wyrzucania bomb głębinowych, wystrzeliwania torped, także nadawania prędkości początkowej innym obiektom, np. samolotom bezzałogowym.
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia