rozdzielcze
Encyklopedia PWN
rozdzielczość, zdolność rozdzielcza,
inform., telekom. w technice przetwarzania obrazów — zdolność urządzenia do przekazywania (odtwarzania) drobnych szczegółów obrazu, wyrażana maks. liczbą optycznie rozpoznawalnych punktów (pikseli) wzdłuż tej samej linii (poziomej lub pionowej) lub liczbą rozróżnialnych linii.
rozdzielczość, zdolność rozdzielcza,
metrol. w technice pomiarowej — zmiana wartości wielkości pomiarowej niezbędna do uzyskania zauważalnej zmiany wielkości wyjściowej;
rozdzielczość, zdolność rozdzielcza,
w technice przetwarzania cyfrowo-analogowego i przetwarzania analogowo-cyfrowego — wielkość charakteryzująca zdolność przetwornika do przetwarzania z określoną dokładnością sygnału cyfrowego na sygnał analogowy lub odwrotnie.
radioastronom brytyjski;
sensytometria
fot. dział metrologii poświęcony ilościowemu określaniu właściwości fot. materiałów światłoczułych;
[łac.-gr.],
ekon. termin oznaczający finanse publiczne, a ściślej ich część określaną jako budżet państwa.
