rozdzielcze
Encyklopedia PWN
dziedzina nauki i techniki, w której wykorzystuje się fale elektromagnetyczne do formowania powiększonych obrazów obiektów lub ich elementów;
m. w azjat. części Rosji, w Kraju Nadmorskim, nad zat. Nachodka (M. Japońskie), 169 km na wschód od Władywostoku.
ogólna nazwa technik wykorzystujących różne procesy fotochemiczne i fotofiz. do uzyskania obrazów fot., z wyłączeniem tych, w których substancją światłoczułą są sole srebra;
obiektyw
układ opt. (gł. soczewkowy, ale też zwierciadlany lub soczewkowo-zwierciadlany) tworzący odwrócony rzeczywisty obraz przedmiotu;
[łac.],
obiektyw będący podstawowym elementem urządzeń, takich jak: aparat fot., kamera film., powiększalnik, przeglądarka, kopiarka, rzutnik, projektor cyfrowy;
technologiczna maszyna robocza do obróbki przedmiotów w celu nadania im wymaganego kształtu, wymiarów i gładkości powierzchni;
