obiektyw
układ opt. (gł. soczewkowy, ale też zwierciadlany lub soczewkowo-zwierciadlany) tworzący odwrócony rzeczywisty obraz przedmiotu;
[łac.],
obiektyw
Encyklopedia PWN
obraz ten można oglądać bezpośrednio przez okular, rzutować na ekran, emulsję fot. lub inny odbiornik światła. Zależnie od przeznaczenia o. dzielą się na: o. układów teleskopowych (obrazy pomniejszone), o. mikroskopów (obrazy powiększone) oraz obiektywy fotograficzne i projekcyjne (obrazy zmniejszone lub powiększone). Podstawowymi wielkościami charakteryzującymi o. są: ogniskowa, zdolność rozdzielcza, otwór względny i pole widzenia. Aby usunąć aberracje (aberracje układów optycznych), a tym samym poprawić jakość tworzonego przez o. obrazu, buduje się o. z elementów wykonanych z odpowiednio dobranych materiałów, o różnym kształcie. W zależności od rodzaju usuniętych aberracji o. mogą być: achromatami (usunięta aberracja chromatyczna dla 2 barw podstawowych i aberracja sferyczna), apochromatami (aberracja chromatyczna usunięta dla 3 barw podstawowych, zwykle fioletowej, żółtej, czerwonej), superachromatami (aberracja chromatyczna usunięta dla 4 barw podstawowych), planoachromatami (achromatami o całkowicie skorygowanej krzywiźnie pola), aplanatami (usunięta aberracja sferyczna i koma), anastygmatami (usunięty astygmatyzm, a pozostałe aberracje zmniejszone do nieznacznych rozmiarów). Zwiększenie jasności obrazu dawanego przez obiektyw uzyskuje się, pokrywając go warstwą przeciwodblaskową.
