achromatami

Encyklopedia PWN

[gr. achrṓmatos ‘bezbarwny’],

układ opt., w którym dzięki zastosowaniu materiałów o różnej dyspersji (np. szkło kronowe i flintowe) skorygowano aberrację chromatyczną położenia dla 2 długości fal świetlnych;

obiektyw

[łac.],

układ opt. (gł. soczewkowy, ale też zwierciadlany lub soczewkowo-zwierciadlany) tworzący odwrócony rzeczywisty obraz przedmiotu;

aberracje układu optycznego,

wady układów optycznych przejawiające się w tym, że otrzymane za ich pomocą obrazy optyczne (lub ich elementy) są nieostre, zniekształcone lub zabarwione;

apochromat

[gr. apó ‘od’, chrṓma, ˜atos ‘barwa’],

układ opt. (obiektyw, okular), w którym dzięki zastosowaniu odpowiednio dobranych materiałów skorygowano aberrację chromatyczną położenia dla 3 długości fal (achromat z dodatkową korekcją chromatyzmu wtórnego);

flint

[niem.],

szkło opt. ołowiowo-krzemianowe o dużym współczynniku załamania światła; zawiera znaczne ilości tlenku ołowiu PbO (od ok. 25% do ok. 65%);

kron, ang. crown,

szkło krzemianowe potasowe, zwykle zawierające również tlenek boru B₂O₃, a niekiedy tlenki baru i cynku BaO i ZnO, nie zawierające tlenku ołowiu PbO;

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>